Moederdag: ook voor plusmama’s!

13 augustus 2018, 17:42 Interviews

Op 15 augustus viert Antwerpen Moederdag. Traditioneel worden dan onze “moeders” in de bloemetjes gezet. Maar is er die dag ook aandacht voor mensen die de rol van mama vervullen, maar die in de enge zin van het woord geen mama zijn? Elk gezin zal het voor zichzelf invullen, maar wij gingen eens kijken hoe het gaat bij Laura. Zij is plusmama van Enya en verwacht binnenkort haar eerste kindje.

Dag Laura, vertel eens wat over je gezin.
Ik ken mijn man nu ruim vijf jaar. Hij heeft een dochtertje van zeven, Enya, uit een vorige relatie. Aangezien de school van Enya vlak bij de woning van haar biologische mama ligt, verblijft ze tijdens de week bij haar mama. Een paar jaar geleden was dat nog anders en woonde ze de ene week bij mama en de andere bij ons, maar we zagen dat het telkens veranderende ritme haar soms te zwaar werd. Toen hebben wij – papa, mama en ik – samen besloten om haar tijdens de week bij mama te laten wonen en tijdens de weekends bij ons. De schoolvakanties delen we in twee. Dat zorgt bij Enya voor de nodige rust en dus ook bij ons. We proberen ondertussen zoveel mogelijk betrokken te blijven bij haar schoolleven, dus we zijn wel van de partij op oudercontacten, schoolfeestjes, ...
Hoe vieren jullie Moederdag?
Dat hangt ervan af of Enya bij ons is of niet. Als ze die nacht bij ons heeft geslapen, zorgen we ervoor dat ze zeker op tijd bij haar mama is omdat zij nog altijd de belangrijkste persoon is die dag. Wat we dan wel doen, is in de voormiddag uitgebreid ontbijten of gaan lunchen. Ik krijg meestal cadeautjes van papa en van Enya en soms ook iets dat ze samen hebben gemaakt. Ik word soms ook letterlijk in de bloemetjes gezet – en dan gaat het niet om een boeketje, maar om een hele kamer bloemen. Zo heb ik eens meegemaakt dat we thuiskwamen van een wandeling en dat de woonkamer vol stond met bloemen. Mijn plusdochtertje had ze uitgekozen en mijn man had voor de rest gezorgd.
Als Enya er door omstandigheden eens niet bij kan zijn dan vieren we het wat eerder of wat later. We zijn daar best wel flexibel in – als samengesteld gezin moet dat wel.
Wordt er in jullie omgeving, bijvoorbeeld op school, ook aandacht besteed aan plusmama’s bij Moederdag?
Nee, buiten mijn man is er eigenlijk niemand die zich ermee bezighoudt. Mijn eigen papa geeft me altijd wel een kleinigheidje omdat hij ook altijd iets voor mijn mama kocht. Hij is helemaal gek op Enya, dus voor zijn gevoel en dat van mijn man ben ik, denk ik, meer dan een plusmama. De band die we hebben, is heel hecht en ik zie Enya doodgraag. Uiteraard vind ik het ook heel leuk als mijn man me een gelukkige Moederdag wenst. Daarmee wordt het gevoel een echt gezinnetje te zijn bevestigd, en ik denk dat alle mama’s én plusmama’s zoiets waarderen. Op school wordt er wel rekening gehouden met kindjes die bijvoorbeeld twee mama’s hebben, of twee papa’s, dus dat is wel fijn.
Wat verwacht je er dit jaar van?
Dit jaar wordt extra bijzonder omdat we zwanger zijn van ons eerste kindje samen. Ik heb, als ik heel eerlijk mag zijn, helemaal geen idee wat ik moet verwachten. Ik zie het dan wel weer, en ik laat het rustig op me afkomen. Ik heb al wel tegen mijn man gezegd dat hij geen gekke dingen moet doen omdat we samen een kindje verwachten. Voor zijn dochter is het sowieso dubbel als ze straks haar papa moet delen met zo’n schreeuwlelijkerd van een aardappel (lacht), dus we zullen het rustig aanpakken.
Wat betekent Moederdag voor jou?
Voor mij persoonlijk betekent het niet zoveel meer omdat mijn eigen mama onlangs overleden is en ik dus niemand meer in de bloemetjes kan zetten. Aan de andere kant ben ik ontzettend dankbaar dat ik deel kan en mag uitmaken van het leven van een lief, klein, fantastisch meisje. Dat ik daarvoor zomaar in de bloemetjes word gezet, kan toch alleen maar héérlijk zijn, niet?
Bedankt, Laura! Fijne Moederdag!
Lees ook:
Grenzen
Camée Plus geeft verwenmomenten aan vrouwen met kanker