Een verdubbeling van het aantal studenten in het tweedekansonderwijs in vijf jaar tijd, eveneens een grote stijging van het aantal deelnemers aan de examencommissie! Velen waren schoolmoe. Toch gaan ze opnieuw studeren. Is dat een teken dat de leerlingen die uitvallen in het secundair toch leergierig zijn en onbenutte kansen opnieuw willen oppikken?
Elke leerkracht kent de leerling die lang uitgezakt in de klas zit, die meer spijbelt dan dat hij naar de les komt. ‘Niet gemotiveerd’, luidt de diagnose. ‘Schoolmoe en saaie lessen’, beweert de leerling zelf. Hoe komt het dat de school niet in staat is om de motivatie van deze jongeren te prikkelen? Dikwijls kent de jongere een opeenstapeling van slechte rapporten, voelt hij zich niet gezien of gehoord zoals hij werkelijk is en wat hij werkelijk nodig heeft. Welke leerkracht ziet zijn talenten die voorbij de schoolvakken gaan? Wat gebeurt er met zijn motivatie als hij die niet kan inzetten op school? Elke jongere is leergierig, ook diegene die uitvalt. In de loop van het schooljaar stuurt hij heel wat signalen uit. Welk antwoord vindt hij dan niet op school?
Programma’s die schoolmoeheid aanpakken, zullen maar een beperkt resultaat opleveren. Focussen op moeheid leidt eigenlijk zelden tot een oplossing, maar creëert meer van hetzelfde. Het is beter om te kijken naar wat je wil bereiken dan naar wat er misloopt. Spreken over motivatie creëert een andere bereidwilligheid dan spreken over moeheid.
Deze jongeren hebben nood aan leefmotivatie. Wie ben ik? Hoe kan ik mezelf als waardevol zien? Hoe kan ik me verbinden met mezelf? Welke plaats heb ik in de groep? Wat zijn mijn talenten en mijn capaciteiten waar ik blij van word? Op welke manier kan ik mijn bijdrage leveren? Wat doe ik met alle emoties waarmee ik worstel en die me afleiden van werkelijk leren? Pas als deze vragen tot rust komen, zal het gemakkelijker zijn om de leermotivatie in gang te zetten. Daarvoor hebben ze leerkrachten en een beleid nodig die zelf met deze vragen in het reine zijn.
Hun poging om in het tweedekansonderwijs de draad weer op te pakken, ontstaat vanuit een dieper gelegen gevoel dat ze tot meer in staat zijn. Ze zijn op zoek naar hun unieke identiteit. Als we ons daar eens op focussen! Wat zou dan het resultaat zijn?
Hilde Van Bulck
