Het is voor een mens haast onmogelijk om zich een leven in te beelden zonder taal. We denken in taal en hoe complex gevoelens ook mogen zijn, we vinden er wel woorden of omschrijvingen voor. Wie goed naar taal kijkt, merkt dat er heel wat leuke ‘taaltoevalligheden’ zijn.
De waarde van aarde
We beseffen het vaak niet, maar de aarde waarop wij leven, werken, feesten en genieten is een grote kluit, die is samengesteld uit diverse grondstoffen. Aanvankelijk was de kennis van de mens heel beperkt en zocht en vond hij op aarde wat nodig was om te overleven. Gaandeweg ontwikkelden zijn hersenen, verwierf hij de competentie om beter te communiceren en begon hij de grondstoffen die de aarde rijk is te ontginnen en te combineren. Zo haalde de mens alles wat hij tot dusver heeft geproduceerd uit Moeder Aarde. Helaas gaat het ondertussen niet langer meer om wat we nodig hebben. De rijkdommen die onze aarde herbergt, werden het voorwerp van een strijd om geld en macht.
Dierenrijk versus mensdom
Soms hebben woorden veel meer betekenis dan we op het eerste gezicht vermoeden. De mens kiest er sinds eeuwen voor om economische belangen te laten primeren. Op die manier verliest hij niet alleen het respect voor de aarde, maar ook alle connectie met haar en met de natuur.
Dieren en planten leven in harmonie met de natuur op basis van hun instincten. Een te grote impact van een bepaalde soort herstelt Moeder Natuur op termijn automatisch zelf. Bij de woorden ‘fauna’ en ‘flora’ denken we onmiddellijk aan de natuur, alsof wij daar, als mens, niet langer deel van uitmaken. De razendsnelle evolutie van het brein, de ontwikkeling van taal en de competentie om samen te werken aan toekomstplannen, zijn uniek aan de mens. Deze bijzondere eigenschappen geven hem helaas ook de kans om te geloven in de illusie dat hij zichzelf boven alle andere levensvormen mag plaatsen.
Rentmeester versus eigenaar
Hoe capabel en hoogmoedig de mens ook is en hoeveel kennis of bezit hij ook kan vergaren, alles heeft hij slechts in bruikleen voor de relatief korte periode dat hij op deze aarde verblijft. Het is hoog tijd om te beseffen dat we de aarde niet hebben geërfd van onze voorouders. Integendeel, we mogen haar even lenen van onze kinderen en kleinkinderen. In welke staat wil jij haar schenken aan jouw oogappels?
