Afbeelding
Nieuw reisboek cover

Nieuw reisboek

cultuur

De wereld is rond. Daarom reisde ik rond de wereld.

Toen, die laatste dag van juni, startte ik mijn eerste en enige reis rond de wereld. Het zomerde al. Niet zo fel als dit jaar, anno 2022, en daarom des te draaglijker. In Mechelen stapte ik op de trein, met een kaartje tot Brussel-Noord. Daar zou ik de Ost-West-Express nemen, of juister: de West-Ost, op z’n Duits! Ik vertrok immers OOSTwaarts, met de trein die Brussel met Berlijn, Warschau en verderop Moskou verbond. Ik torste een rugzak van goed 20 kg, in mijn rechterhand een fototas van 5 kg, met daarin een nog analoge camera met bijpassende lenzen. Bijdehands zeulde ik nog een soepele Cameltas mee, met kleren voor meteen.

Reizen is een ultieme verdichting van het leven – waarin een week onderweg een klein epos kan zijn.” Zo schrijft Robert Kaplan, Amerikaans journalist en één van de grote drie reisauteurs, naast zijn ondertussen hoogbejaarde landgenoot Paul Theroux, en de ondertussen overleden Poolse reisauteur Ryszard Kapuscinski. Mijn “onderweg” zou net geen 15 weken beslaan, of: puur toevallig, 100 dagen, met als opzet: drie grote landen doorkruisen: Rusland, toen nog de grootste hap uit de Sovjet-Unie, China en de VS, met uiteraard de kleinere ‘parochies’ onderweg: Polen, Mongolië en de stadsstaten Hongkong en Macau. Op de kaart ogen zij als de twee ietwat nietige ‘teelballen’ van dat uitgestrekte China!

Hoe deze ‘tour du monde’ tot stand kwam, zo vraagt menigeen die “reizen evenzeer als een uitdaging beschouwt waar nooit een einde aan komt”? So sprach aufs Neue Robert Kaplan. Een lang gekoesterde droom van mij luidde immers: één keer de Transsib nemen, met de Trans Siberische trein onderweg zijn, van Moskou tot Beijing, de langste treinreis op onze ‘aardkloot’, zegge en schrijve 9001 km, zeven dagen lang en evenzoveel tijdszones. Ik moest echter kiezen, want er bestaan drie Transsibs: de beroemdste en best comfortabele trein, de Rossiya 1 en 2, overbrugt de hele afstand, van Moskou naar Vladivostok, aan de Stille Oceaan, en biedt wel een mooie hub naar Japan. Of Noord-Korea! De tweede rijdt via Harbin in de Chinese provincie Mantsjoerije naar Beijing en heet daarom eerder de Trans-Mantsjoerije. Mijn trein was de Trans-Mongolië, via de Mongoolse hoofdstad Ulaan Batar. My cup of tea, of arak (plaatselijke wodka), want ook dat vreemde land wou ik toen proeven.

Wat doe je als je Beijing beu bent, wat niet zo moeilijk was, en terug wil? Plomp terugvliegen? Of verder trekken? Een tweede droom bestond erin ook eens New York aan te doen, en verder Buffalo, aan de klaterende watervallen van de Niagara, want daar woont Herbert Batt, ondertussen een ex-collega van een privéhogeschool in Polen, waar ik Duits als hoofdvak én Nederlands als keuzevak onderwees … Deze vriend en The Big Apple bezoeken en dan plomp terugvliegen? Waarom deze twee vluchten niet combineren, en vanaf Hong Kong, met een tussenlanding op Narita in Japan, de westkust van Amerika aanvliegen, meer bepaald Seattle, en vandaar dwars door Amerika, met bus en trein? Deze reis rond de wereld ondernam ik hoofdzakelijk met trein en tram(way) – die bussen aan een draad! – bus én boot, zoals in China, door die onrustwekkende Drieklovendam op de Gele Rivier …

Zo gedacht, zo gedaan! Na eerst wat afspraken en boekingen te hebben gepleegd, via vereniging X en club Y – het wereldwijde web was nog niet gebruikelijk, verdiepte ik mij des te meer in enkele onontbeerlijke reisgidsen en dito dienstregelingen van treinen: die van James Cook en van Trailblazer, én uiteraard de onmisbare Lonely Planets, vooralsnog diep in mijn rugzak, samen acht van die twintig kilo.

Nieuwsgierige reiziger, onophoudelijke lezer: u neem ik nu mee, via 14 ‘staties’, via zoveel landen en streken, plekken en plaatsen ... Opgelet: toen deze 14, maar ook andere reisverhalen apart in verschillende kranten of tijdschriften verschenen, zijn ze u allicht ontgaan? Hier zijn ze dan opnieuw, in boekformaat. Zodat u de hele tour nu in één keer kunt overdoen. Ik neem u bij de hand, u neemt mij bij mijn woord!

Het spreekt dan ook voor zich dat ik, met de uitgave van dit boek, her en der, maar heel miniem, enkele aanpassingen heb doorgevoerd. Immers, “Niets is volmaakt, niets zal ooit volmaakt zijn, daarom moet alles voortdurend worden vervolmaakt.” Aldus Ryszard Kapuscinski. Wie toen dus maar ‘a piece of cake’ las, krijgt nu de hele cake voorgeschoteld, leest en beleeft nu mijn hele reis rond de wereld!

“Wij allen verblijven in één land, o vreemdeling, de wereld”.

Meleager van Gandara, schrijver uit de 1ste eeuw voor Christus

De wereld is rond. Daarom reisde ik rond de wereld. - Gilbert Druant – 17,95 euro – Uitgeverij Boekenindustrie Vlissingen – 158 blz.
Te koop in de boekhandel, online of bij de auteur

Gilbert Druant, voyageur uit de 1ste eeuw na 2000
druantwoord@scarlet.be