Marijkes wraak - Paul Jacobs nog altijd onder stoom

2 mei 2023, 14:41 cultuur

In het verleden heb je hier zeker al recensies gelezen over de boeken van onze lokale misdaadauteur Paul Jacobs, en wel van de hand van onze vroegere huisrecensent John Rypens. Onze lezers herinneren zich vast nog de scherpe en altijd eerlijke pen van John, die over ieder boek een salomonsoordeel velde. Toen mij gevraagd werd nog eens in de pen te kruipen om Jacobs’ jongste telg – Marijkes wraak (wat een heerlijke titel trouwens) – te bespreken, kon ik dan ook onmogelijk neen zeggen.

Dat de klassieke ‘whodunit’ opnieuw in de mainstreamlift zit, daarover bestaat geen twijfel. Een klassieker binnen het literaire genre dat Hollywood een lange tijd links heeft laten liggen is in het filmlandschap aan een wederopstanding bezig met onder andere Knives Out en vervolg Glass Onion. Ook moderne bewerkingen van de klassiekers Murder on the Orient Express en Death on the Nile van Agatha Christie mochten rekenen op succes: het bewijs dat een goed moordverhaal nog altijd populair is. Laat dat nu net het toneel zijn waarop Jacobs al jarenlang schittert.

Marijkes wraak is het dertiende (hallo!) boek van Paul Jacobs in de reeks rond protagonist Thomas Breens. Mediamagnaat Hugo Keizer is wanhopig. Marijke, zijn vrouw, heeft na Hugo’s zoveelste avontuurtje de deur van hun kapitale villa achter zich dichtgeslagen en zint op wraak. Keizer, een oud-drinkebroer van Thomas Breens, roept diens hulp in om haar terug te vinden. Hoewel Thomas zijn vriendin een rustige vakantie in Italië had voorgespiegeld, reizen ze met Keizer naar alle plekken in Frankrijk waar Marijke nog een rekening met haar man te vereffenen heeft.

Samen met Thomas en Kristien maakt de lezer onderweg naar het zuiden kennis met een gevluchte dorpspastoor, een verleidelijk Hollands dienstertje, een bejaarde Vlaamse radioproducer en een Franse kunstenaar die met zijn gepassioneerde naakttekeningen de eeuwige schoonheid van de vrouw heeft bezongen. Wanneer ze uiteindelijk aankomen bij het kasteel van Cravencères in het hartje van de Gers, blijkt dat de belangrijkste protagonisten van het verhaal er zijn bijeengekomen voor een zinderende en bloedstollende finale.

De korte inhoud van het boek omschrijft echter nauwelijks de branie waarmee Jacobs de lezer op een even spannende als leuke manier bij het nekvel grijpt. Let vooral op de heerlijke beschrijving van de kleine kantjes van de gemiddelde Vlaming. “Huisje, boompje, beestachtige verveling?” Zelden klonk het even spottend als lieflijk als uit de pen van Paul Jacobs. Dat hij een gigantische voorliefde heeft voor la douce France is al jaren geen geheim meer en Paul schermt er nog altijd mee alsof het zijn grootste muze is. De eindeloze zomerdagen zijn er effectief mooier, langer en magischer en vormen meer dan ooit weer eens de ideale setting voor deze puike thriller. Een genre dat nog steeds valt of staat met de afwikkeling, die er een is om ‘u’ tegen te zeggen. Alles valt netjes in de plooi, Jacobs laveert mooi tussen spanning en slapstick (bij een goede misdaadroman moét je eigenlijk af en toe “dat kan toch echt nooit!” willen uitroepen). Het mooiste van al: op geen enkel moment verzandt hij in flauwe pastiche.

Dat de misdaadroman in populaire media weer in de lift zit, betekent dat er ook meer grijze muizen zullen opduiken. Met de laatste van Jacobs moet je daarvoor alvast niet vrezen. In het lokale thrillerlandschap blijft hij een Vlaamse reus.

Miel Van Bavel