Je kunt er niet meer naast kijken; dagelijks krijgen we berichten en signalen over de ernst van de situatie, maar er zijn ook sceptische mensen, die er “geen bal” van geloven. Er zijn zelfs al complottheorieën die er een opgezet spel van politici in zien. Zoals heel dikwijls het geval is: zodra er zich een probleem stelt, heb je snel twee kampen.
Struisvogelpolitiek
Wetenschappers werken zich uit de naad om het klimaatprobleem te analyseren en adviezen voor oplossingen te ontwikkelen. De stap zetten naar actie blijkt dan weer moeilijk! Misschien heeft die tegenbeweging van ‘non-believers’ er iets mee te maken. Mensen hebben niet graag grote problemen, en duiken dan dikwijls weg om ze niet te moeten zien. Politici hebben natuurlijk nog een ander probleem: hoe doe je iets aan de situatie zonder je populariteit te verliezen? Wat we ondertussen wel verliezen, is tijd. We kibbelen een eind weg, ook al beseffen we eigenlijk wel dat de nodige inspanning groter wordt als we later in actie schieten.
Het beeld van de struisvogel komt steeds duidelijker op de voorgrond: “De struisvogel die zijn kop in het zand steekt, heeft een veel groter probleem dan zijn beperkte zicht; zijn achterwerk is een enorm doelwit!” Het blijkt dat struisvogels dit helemaal niet doen, maar dat terzijde. Het is een mooi beeld. Als je je probleem niet wil zien, dan zal het probleem je beheersen en je kwetsbaar maken. Aanpakken is de boodschap, maar niet impulsief!
Vooruit met de geit
Heb je al gemerkt dat er in Afrika grootschalig gewerkt wordt aan het vruchtbaar maken van de Sahara? Een strook van 15 km breed, van oost naar west, wordt beplant met bomen en ze blijken nog te groeien ook! (Beetje slim aanpakken!) Op enkele jaren tijd ontstaat er een bos, groeit er gras, is er eten voor het vee, en een leefbare omgeving voor de bewoners. Wetenschappers bevestigen dat zelfs de regenval op termijn verbetert. In China is hetzelfde aan de gang, en in Afghanistan. Je moet op Youtube eens zoeken op ‘woestijn’. Indrukwekkend hoeveel duizenden mensen de handen uit de mouwen hebben gestoken. Ze zijn niet gaan zitten zeuren en excuses zoeken waarom het hun probleem niet is of het helemaal geen probleem is.
Inderdaad, ondertussen staat de Amazone in brand! Tegelijk met de positieve initiatieven, blijven er mensen die een deel zijn van het probleem, maar zij dragen ook bij! Door hun overdrijving wordt de aandacht van de hele wereld getrokken op dit probleem dat al decennialang sluipend aanwezig is. Het explodeert! Het begin van de kering!
‘Tipping point’
De menselijke hersenen schijnen niet goed te werken als ze droog staan. De wortels die het vocht moeten opzuigen hangen tot ongeveer mondhoogte. Als het water ons aan de lippen staat, beginnen ze plots vocht op te trekken, en schieten ze in gang! Dat ‘in gang schieten’ wordt het ‘tipping point’ genoemd. Het moment dat er een steeds groeiend aantal mensen achter een idee staat en er massaal actie genomen wordt. Het zijn dikwijls kleinschalige activiteiten, maar enorm veel, allemaal in dezelfde richting. Er zit weer vis op de Schelde! Wie had dat in de jaren ’60 of ’70 voor mogelijk gehouden!?
Komaan jongens en meisjes, niet zeuren! Kop uit het zand en ‘vooruit met de geit! Niets geeft zoveel voldoening als samen een probleem kunnen oplossen.
Hugo Der Kinderen
