Kiezen voor … een droom om in te geloven …

0

Weerom stond ‘De moeder van alle verkiezingen’ voor de deur. Omdat velen geloven en beweren dat politieke beslissingen bepalend zijn voor de mate waarin mensen kunnen bouwen aan hun geluk, organiseerden ’t Periodiekske en De Passant op 24 april jl. een politiek debat. Ik heb deze gelegenheid te baat genomen om mijn visie op politiek leiderschap te delen met de aanwezigen, maar doe dit ook graag met wie er die avond niet bij kon zijn.

Wie me een dromer noemt, heeft gelijk. Ik voel me in ieder geval gesterkt door heel wat andere dromers die ooit om hun ideeën werden verguisd, vooraleer ze gelijk kregen. Wie geen droom heeft, loopt het gevaar om te vervallen in routine en om te verdwalen in een leven van goedkope luxe of onophoudelijk gezeur.

Tijdens mijn slotwoord na het geslaagde verkiezingsdebat, brak ik een lans voor geluk en samenhorigheid.

Ik wens Vlaanderen, België, Europa en de wereld politieke leiders die niet alleen verstandig en wijs, maar ook moedig, creatief en liefdevol zijn.

Verstandig genoeg om niet tegen, maar met elkaar te praten.

Verstandig genoeg om in te zien dat niet het debat, maar wel het overleg naar oplossingen leidt voor de toekomst.

Wijs genoeg om te beseffen dat werkelijk overleg alleen mogelijk wordt wanneer partijgrenzen worden opgeheven. Of wanneer politici bereid zijn om, over de grenzen van hun partij heen, constructief met elkaar samen te werken. 

Hiervoor is moed nodig. Veel moed …

Niet alleen de moed om de partijpolitiek, maar ook de politiek in het algemeen te onderwerpen aan het algemene belang. Neen, ook de moed om thema’s als geluk en samenhorigheid als prioriteiten bovenaan de politieke agenda te plaatsen. Of ze minstens als prioriteiten naar voren te schuiven en dit te blijven doen.

De moed om op te komen voor de rechten van kinderen en andere mensen die weinig of geen inspraak hebben in de besluitvorming. Op te komen voor de rechten van generaties, die nog moeten geboren worden.

Tevens wens ik ons politici die creatief zijn.

Creatief genoeg om een nieuwe visie uit te werken. Een visie die het economische overstijgt en die ruimte laat voor het welzijn van mens en milieu. Een visie die onszelf en onze komende generaties uitzicht geeft op een betere wereld. Een wereld waarin grenzen vervagen. Grenzen tussen gemeenten, steden, provincies, landen en zelfs continenten.

Pas dan kunnen ook de grenzen in ons hoofd verdwijnen en krijgen mensen de ruimte die ze nodig hebben om echt open te bloeien. Echt open te bloeien naar elkaar, voor elkaar en door elkaar.

Pas dan krijgen mensen en volkeren de kans om samen te leven en samen te zijn. De kans om samen werk te maken van een wereld die rond genoeg is om elkaar waar dan ook te ontmoeten. 

Ten slotte kijk ik uit naar leiders met meer liefde.

Leiders met zoveel liefde in zich, dat het hun verstand verlicht en hen de nodige energie geeft om moedige beslissingen te nemen.

Leiders die zich door niets anders willen laten leiden dan door het kompas van hun hart!

Uiteindelijk zal alleen de liefde ons het geluk en de samenhorigheid brengen die nodig zijn om een samenleving te realiseren waar onze kinderen en toekomstige generaties recht op hebben. 

Diep van binnen beseffen wij allemaal dat we de aarde en haar rijkdommen niet van onze voorouders hebben geërfd, maar dat we haar even mogen lenen van onze kinderen en kleinkinderen.

Ik dank u

Na 25 mei zijn jij en ik, de kinderen van ‘De moeder van alle verkiezingen’ en hopelijk niet de kinderen van de (be)rekening. Pas wanneer we kiezen voor mensen die gestalte geven aan bovenstaande leiderschapskwaliteiten, kunnen we kiezen voor een droom; een droom om in te geloven! We stemmen best op mensen waarvan we geloven of vermoeden dat zij bovenstaande waarden mee kunnen en willen waarmaken, op welke partijlijst ze ook staan. Mensen die hun partij willen besmetten, of beter ‘bemesten’, met vruchtbare, nieuwe ideeën die niet alleen perspectief bieden aan ons, maar vooral aan onze kinderen en kleinkinderen.

Zelf ‘mocht’ ik gaan ‘zitten’ in ons kiesbureau. De dagvergoeding van 38,50 euro zou ik graag vervangen zien door een massaal aantal stemmen voor wie met zuivere intenties en een ontwikkeld bewustzijn een ambt in de politiek ambieert.

Fik.verbiest@periodiekske.be                                                       Jouw mening verneem ik graag. Bedankt!

Geen posts om weer te geven

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here