Helden zijn vrouwen en mannen met een passie. Een passie voor sport, ondernemen, reizen, literatuur, muziek, wetenschap, design, … ‘Mensen zijn Media’ wil Vlamingen inspireren, daarom komt in deze rubriek elke keer een held aan het woord.
Enkele jaren geleden werd Hilde Quisquater bekend door het programma ‘De Hondenfluisteraar’, dat wekelijks op VT4 en nadien op VIJF tv werd uitgezonden. Tijdens het programma stonden hondengedragstherapeuten Hilde en haar collega Dirk hopeloze honden en hun al even hopeloze baasjes met raad en daad bij. Na dit programma werd Hilde al snel een graag geziene gaste in verschillende radioprogramma’s, schreef ze columns voor de krant en werd ze auteur van een vijftal boeken. Hilde zit niet graag stil, altijd is ze in de weer om honden en baasjes beter met elkaar te doen samenleven. Iets wat haar heel natuurlijk afgaat.
Hilde, wanneer merkte jij voor het eerst dat je een ‘klik’ met honden hebt?
Die klik is er eigenlijk altijd al geweest, dus echt al van in mijn kindertijd. Het ging toen niet alleen over honden, maar alle dieren met problemen en die sleepte ik mee naar huis. Soms was mijn mama daarmee niet zo blij, maar ze liet het wel toe, omdat ik ook helemaal zelf de zorg voor die dieren op mij nam.
Had je zelf als kind een hond?
We hadden thuis ons hondje Tina, een kruising van een aantal rassen dat we toen nog op de vogeltjesmarkt gekocht hebben (niet goed natuurlijk). Ik was degene die voor Tina zorgde, haar eten gaf, met haar wandelde, naar de dierenarts ging en haar alles aanleerde.
Je vertelt hoe je tijdens je kindertijd reeds allerlei gedumpte dieren in huis haalde, toch werd je later hondengedragstherapeute, waarom hou je zo van honden?
Ik hou inderdaad niet alleen van honden, maar ik kreeg wel steeds meer honden met problemen in mijn handen geduwd. Omdat ik daardoor heel veel ervaring opdeed met deze diersoort is dat uiteindelijk ook mijn werk geworden. Je moet datgene doen waarvoor je aanleg en ervaring hebt, toch?
Hoeveel honden lopen er op dit moment rond ten huize Quisquater?
We hebben drie vaste honden: een bordercollie, een jack russell en een chihuahua. Alle drie die honden hadden extra zorg nodig. Daarbovenop wisselt het heel vaak. Soms zitten er zelfs tien tot twaalf honden in ons huis. Die blijven tijdelijk logeren, of verblijven bij ons om stabiel te worden en daarna doorgeplaatst te worden.
Hoe heb je je vak geleerd?
Door heel veel probleemhonden in huis te halen en zo ervaring op te doen. Ik ben ook iemand die alles wat los- en vastzit leest, maar evengoed verdiep ik mij in de werking van hersenen, hormonen, voeding, beweging, enz. Een dag niets geleerd, is een verloren dag!
Wat zijn de meest voorkomende vooroordelen of fabeltjes over honden?
Dat honden altijd graag geknuffeld worden, is de grootste fabel volgens mij. Mensen knuffelen honden (ook vreemde honden) wanneer zij dat willen en zeggen dat ze dat doen omdat ze van honden houden. Maar ik zie veel honden die terwijl ze geknuffeld worden, of wanneer iemand aanstalten maakt om te knuffelen, signalen van ongemak geven. Echte liefde is al dat geknuffel dus meestal niet, het is in veel gevallen gewoon onbeschoft gedrag van mensen.
Het valt op dat debatten over honden soms heel snel erg emotioneel worden, hoe verklaar je dat?
Omdat honden in onze maatschappij vaak in huis gehaald worden om onze eigen emotionele behoeften te vervullen. We hebben honden om ze graag te zien en omdat we hopen dat zij ons graag zien. Emotioneler kan het dus niet worden.
Wanneer een hond probleemgedrag vertoont dan noemen wij dit gedrag ‘het probleem van de hond’, maar daar ben jij het niet mee eens?
Nee, absoluut niet! Het gedrag dat wij vervelend vinden, is juist de oplossing van de hond voor zijn probleem. Ik geef een voorbeeld: een hond die veel te weinig beweging krijgt, geraakt zijn energie niet kwijt. Dat is een probleem voor de hond. Hij zal als oplossing hyper gaan rondlopen, veel blaffen of de boel slopen. Zo geraakt hij simpelweg zijn overschot aan energie kwijt. In feite is ‘de baas die niet begrijpt dat je dagelijks lange wandelingen moet maken met de hond’, het probleem van de hond.
En daarom geef je les aan baasjes, wat komt er allemaal aan bod?
Ik leer bazen hoe ze een hond goed opvoeden en leer hen de hond beter te begrijpen. Dat is volgens mij het absolute minimum dat mensen zouden moeten kennen voor ze een hond kunnen nemen. Als ze dat kunnen, kan ik hen ook leren hoe ze de hond trainen, maar training van de hond is volgens mij echt bijzaak.
Hoe omschrijf je de ideale baas?
De ideale baas heeft voldoende kennis over honden en dan bedoel ik ‘echte’ kennis en niet de algemene aannames die circuleren. Hij blijft onder alle omstandigheden rustig, is zeer zelfverzekerd, geeft de hond duidelijke regels en grenzen. Een goede baas zorgt ervoor dat de hond rustig kan zijn en stabiel. Hij voorziet voldoende beweging en de juiste voeding. Als je hiermee al eens begint als baas, dan kom je al een eind!
Je geeft ook therapie voor baasjes én honden, hoe verloopt zo’n sessie?
Ik observeer de baas en zijn hond samen en heb daarna een gesprek met de baas. De hond vertelt me in feite in enkele minuutjes wat het probleem is. De baas wil dan zijn visie kwijt, maar die komt meestal niet overeen met die van de hond. Het is dus aan mij om de baas uit te leggen waar het probleem van de hond ligt en wat hij eraan kan doen om de hond te helpen.
Wat zou je mensen aanraden die overwegen om een hond in huis te halen?
Denk na voor je eraan begint. Jouw recht stopt wanneer het recht van de hond begint. Als jij de hond die je wil nemen niet voor 100 procent kunt geven waarop hij recht heeft, dan heb jij ook geen recht om die hond in huis te halen. Het gaat hier om een levend wezen en niet om een hebbeding. Als je echt een goede baas kan zijn voor de hond, neem hem dan zeker in huis, want dan zorg jij voor een gelukkige hond.
Honden en kinderen is niet altijd de beste combinatie, om kinderen te leren begrijpen hoe honden denken, schreef je naast boeken voor volwassenen ook een kinderboek waarin de hoofdrollen zijn weggelegd voor je zoon en je hond?
Inderdaad, in dat kinderboek wordt het in Jip en Janneketaal uitgelegd. Kinderen pikken het daardoor snel op. Regelmatig tikken kinderen na het lezen van het boek hun ouders zelfs op de vingers als die fouten maken. Kinderen zijn net sponzen en ze zijn nog niet ‘verpest’, dus die leren het snelste hoe het moet.
Op hondenwandelingen.be bundel je tips over plaatsen in je buurt waar je kan gaan wandelen met de hond, in welke losloopgebieden je hond vrij zijn gang kan gaan, welke sporten je kunt beoefenen met je hond of waar je hondvriendelijke adresjes kunt vinden. Krijg je hierop veel reactie?
Dat gaat zowat in vlagen. In de zomer gaan mensen vaker op stap met de hond, in de winter veel minder. Dat merk ik ook aan de reacties op mijn site. Maar mensen: honden moeten het jaar rond naar buiten, dus bij deze … een warme oproep aan alle baasjes om meer op stap te gaan met de hond!
Daarnaast ben je ook de drijvende kracht achter de ‘Snoezelwerking’ ten voordele van mensen met autisme, een handicap of dementie. Wat houdt dit project precies in?
Vrijwilligers gaan met hun (goedgekeurde) honden twee keer per maand op bezoek bij mensen die in instellingen verblijven. Dit doet de bewoners zichtbaar deugd en biedt heel veel voordelen.
Je leidt duidelijk een druk bestaan, hoe ziet een doorsneewerkdag van een hondengedragstherapeut eruit?
Die begint rond zeven uur met de verzorging van mijn ezels, geiten, paarden, … Vanaf acht uur zit ik aan mijn bureau voor administratie en binnenkomende telefoons. Vanaf 10 uur kunnen er afspraken op de agenda staan, hier bij mij thuis of op verplaatsing. Ergens doorheen de dag ga ik op stap met mijn honden voor een lange wandeling. Als ik extra honden in huis heb, moet daarvoor ook wat tijd uitgetrokken worden. Dinsdag en donderdagavond geef ik groepslessen en ook de weekends worden regelmatig ingenomen door lezingen en workshops. Tussendoor moet ik ook wat schrijven en administratie doen. Uiteraard heb ik ook nog een huishouden dat moet blijven doorlopen! Ik zit dus echt zelden te niksen. Zoals je kan zien, is maar een klein deeltje van de dag echt werk met klanten en gaat er veel tijd naar de dieren die ik opvang, beter maak, … daardoor zal ik nooit rijk worden in geld uitgedrukt, maar word ik wel rijk aan ervaringen.
‘Jij en je hond, samenleven zonder problemen’ van Hilde Quisquater werd uitgegeven bij Manteau en kost 22,50 euro. Wil je kans maken op een gratis exemplaar? Stuur dan snel een mail met je gegevens naar joyce@mensenzijnmedia.be. Winnaars worden persoonlijk verwittigd.
TV – Mensen zijn Media
