In het Vlaamse uitgeverswereldje klinkt zijn naam als een klok. De in 1939 in Mortsel geboren Ad Baart (overleden in 1996) maakte naam als uitgever. Hij probeerde zowat alle genres met zijn publicaties: sport- en hobbyboeken, vertaalde lectuur en literatuur, jeugd- en kinderboeken. In de loop van de jaren 1980 was hij zelfs algemeen directeur van de Standaard Uitgeverij.
De beste en interessantste herinneringen heb ik (en allicht vele anderen) aan zijn tiendelige Culturele geschiedenis van Vlaanderen, verschenen in 1982-1983. Veel werd verwacht van de in 1984 gestarte reeks Vlaamse klassieken met de oude knarren Hendrik Conscience, Cyriel Buysse, … die toen al niet meer zo koopkrachtig bleken te zijn. Jos Vandeloo zette een jaar later, in 1985, zijn schouders als samensteller onder de reeks Vlaamse streekromans, vooral verspreid via de boekenclubs.
Van Publiboek tot uitgeverij Standaard
In 1978 startte Baart als uitgever en in 1980 richtte hij de uitgeverij Publiboek op die van Borsbeek naar Deurne verhuisde. Baart/Publiboek vertegenwoordigde heel wat Nederlandse fondsen, maar bracht ook een zeer gevarieerd aanbod met onder meer het literaire en informatieve jaarboek Succes ’86 met boeiende, prachtig geïllustreerde en gedocumenteerde teksten over film, muziek, toneel, reizen, sociale geschiedenis en … praktische huishoudtips, gastronomie, groenverzorging, klusjes in huis! Het literaire gedeelte zorgde voor een selectie van een aantal destijds populaire auteurs als Jan Cremer, Jef Geeraerts, Heere Heeresma, Hubert Lampo, Ethel Portnoy.
Baart gaf ook minder bekend werk uit van Vlaamse auteurs: De familie Hernat van Felix Timmermans (een familiekroniek over de lotgevallen van Stefan Hernat en zijn zonen Simon en Arnold) en Carabas van Lode Baekelmans (over een jongeman die hogerop wil met een moeder die de kost verdient met garnalenventen), Nu begint het leven van Lode Zielens (over de pijnlijke wederaanpassing die een terugkerend frontsoldaat moet ondergaan).
Voor die tijd was de reeks Publiboek Sport vrij indrukwekkend met goed gedocumenteerde boeken over traditionele en minder bekende sportdisciplines. In elk deel (Darts, Backgammon, Bridge, Squash, Snooker, Schaken, Rugby, Voetbal, Golf, Tennis, Badminton, Jogging, Cricket) vindt men de spelregels, techniek, tips voor professionals, nuttige adressen, conditie- en trainingsaanwijzingen. Stuk voor stuk zijn ze geïllustreerd met foto’s en schema’s.
In 1985 werd Baarts uitgeverij overgenomen door Bührmann-Tetterode, waarbij Ad Baart algemeen directeur werd van de Standaard Uitgeverij. Hij bleef dit tot 1987, na de overname van de Standaard Uitgeverij door René Malherbe.
Uitgeverij Reflex
In 1988-1989 verscheen Baart nogmaals kortstondig op het toneel met de uitgeverij Reflex in Deurne met populaire boeken over biljarten, kroeglopen (!), goochelen, spelletjes en raadsels, volksweerkunde en over bekende Vlamingen: Wie is André Leysen?, toen één van de belangrijkste werkgevers van België, uitgever van De Standaard, de persoon die wij kennen via de media en Wie is Jean-Luc Dehaene? en in dezelfde reeks: Wie is Carlo de Benedetti?, Wie is Bernard Tapie? Wie zijn de Kennedy’s?
Leuk was beslist ook de reeks Fijn bezig zijn. De delen 1 en 3 waren lekkere doeboeken met knutseltips, verhaaltjes, puzzels, grapjes, deel 2 was een ‘verschillenmagazine’ waar men op zoek moest naar ‘de tien verschillen’. Deel 4 was een goochelmagazine. Enigszins in dezelfde sfeer was Nuttige wenken (deel 1: Vlekken, weg ermee; deel 2: Praktische huishoudgids; deel 3: Bloemschikken; deel 4: Mooi zijn, mooi blijven). Ook de voetballer Rik Coppens en de crooner Eddy Wally kwamen aan bod. Jos Ghysens Mijmeringen ‘In het schurend scharniertje’ (een bundel cursiefjes over dingen en gebeurtenissen uit het leven van alledag, beschreven met humor en lichte spot, fijngevoelig en spiritueel) kregen binnen het fonds ook een publicatiekans.
John Rijpens (met dank aan Het boek in Vlaanderen sinds 1800. Een cultuurgeschiedenis van Ludo Simons)
